Το φθινόπωρο του 1981, ο Joseph Beuys σκοπεύει να συμβάλλει στην ντοκουμέντα 7 και αναγγέλλει δια τηλεφώνου την φύτευση 7000 βελανιδιών δίπλα στις οποίες θα τοποθετηθεί και από ένας βασάλτης. Τη φύτευση του πρώτου δέντρου προγραμματίζει για τα εγκαίνια της ντοκουμέντα 7 ενώ τη φύτευση του τελευταίου για πέντε χρόνια αργότερα στα εγκαίνια της ντοκουμέντα 8.

Όποιος γνωρίζει λιγότερο τον Beuys, εκλαμβάνει το αναμενόμενο έργο του το λιγότερο ως αστεισμό, εφόσον θα ξεπερνούσε εμφανώς τα όρια της εικαστικής εως τότε παράδοσης, ακόμα και της ίδιας της αβανγκάρντ..
Οι επίσημοι φορείς του Κάσσελ του επιτρέπουν τα προβεί σε φύτευση μέχρι εξήντα δέντρων αποκλείοντας περισσότερα και κόβωντας τον περαιτέρω διάλογο με τον Beyus.
Ο ίδιος λίγο αργότερα τους πείθει για την σημαντικότητα του να δώσει κανείς μια αρχέγονη εικόνα, ιδίως τόσο σχετική με τον άνθρωπο. Υπάρχει μια παραλληλία με την ανθρώπινη μορφή..
Οι πολίτες ατομικά ο καθένας ή σε ομάδες ανταποκρίνονται άμεσα σε αυτή την πρωτοβουλία χωρίς φυσικά να λείπουν και οι διαμάχες καθώς καποιοι ήθελαν δέντρα και κάποιοι θέσεις παρκινγκ.!

Η βελανιδιά και ο βασάλτης δεν έχουν επιλεχθεί τυχαία. Η βελανιδιά υποδηλώνει τον ίδιο τον άνθρωπο και μάλιστα σε συνάρτηση με το χρόνο που του μεταβάλλει συνεχώς τις αναλογίες. Ο βασάλτης εκπροσωπεί τον θεσμικό και συντηρητικό χαρακτήρα των εξουσιών θυμίζοντας ταφόπλακα. Η βελανιδιά αποκαλύπτοντας την αληθινή της φύση με την πάροδο του χρόνου θα είναι βέβαια η σταρ. Έτσι αυτή η βουβή σχέση μεταξύ των δύο πόλων θα πρέπει να μαρκαριστεί..

Τον Μάιο του 1985 η υγεία του Beuys κλονίζεται ενώ όλες οι δωρεές αποδεικνύονται μηδαμινές μπροστά στο ποσό που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί το μνημειακό αυτό έργο. Παράλληλα ο ίδιος έχει διαθέσει όλα τα ποσά από τις πωλήσεις των έργων του και τις ανοιβές από τις εκθέσεις του.

Στις αρχές του ’85 33 καλλιτέχνες από το διεθνή χώρο γίνονται χορηγοί των δέντρων συνεισφέροντας από ένα έργο τους. Μερικοί από αυτούς ήταν ο Andy Warhol, ο Γιάννης Κουνέλλης, ο Μπασκιά, ο Twombly και άλλοι πολλοί.
Δεκαέξι μήνες μετά το θάνατό του τον Ιούνιο του 1987, το έργο 7000 βελανιδιές ολοκληρώνεται με το τελευταίο δέντρο να φυτεύεται από τον γιο του Beuys, Wenzel, δίπλα στην πρώτη βελανιδιά του 1981.

Η Επανάσταση είμαστε εμείς. Έτσι είπε ο Beuys.

Joseph Beuys